Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dispendia viarum

  • 1 dispendium

    Латинско-русский словарь > dispendium

  • 2 dispendium

    dispendium, iī, n. (dispendo), eig. das hier- u. dahin Verwogene, Versplitterte (s. Varro LL. 5, 183 unten unter dispendo), der umsonst gemachte od. überflüssige Aufwand, der Verlust (Ggstz. compendium), a) eig.: minore dispendio, Plaut.: sine dispendio, Ter.: dispendium magnum afferre domino, Col. – Plur., ista dispendia, Prop.: insanissimum dispendiorum malum, Sen. rhet.: publica explere dispendia, Treb. Poll. – b) übtr., der Verlust, Nachteil, Schaden, plus dispendi facere, mehr verlieren, Lucr.: cum dispendio sanguinis sui decernens, Amm.: aliaque, quae tacere nullum rerum famaeve dispendium est, Mela. – Plur., dispendia morae, Zeitaufwand, Zeitverlust, Verg.: viarum, lange u. schwierige Reisen (Ggstz. compendia), Mart.: silvae, weiter Umweg durch den Wald, Lucan.: mensem suis auctibus ac dehinc paribus dispendiis (Abnahme) aestimans, v. Monde, Apul. de deo Socr. 1: lunae vel nascentis incrementa vel senescentis dispendia, Apul. flor. 18. p. 31, 6 Kr.

    lateinisch-deutsches > dispendium

  • 3 dispendium

    dispendium, iī, n. (dispendo), eig. das hier- u. dahin Verwogene, Versplitterte (s. Varro LL. 5, 183 unten unter dispendo), der umsonst gemachte od. überflüssige Aufwand, der Verlust (Ggstz. compendium), a) eig.: minore dispendio, Plaut.: sine dispendio, Ter.: dispendium magnum afferre domino, Col. – Plur., ista dispendia, Prop.: insanissimum dispendiorum malum, Sen. rhet.: publica explere dispendia, Treb. Poll. – b) übtr., der Verlust, Nachteil, Schaden, plus dispendi facere, mehr verlieren, Lucr.: cum dispendio sanguinis sui decernens, Amm.: aliaque, quae tacere nullum rerum famaeve dispendium est, Mela. – Plur., dispendia morae, Zeitaufwand, Zeitverlust, Verg.: viarum, lange u. schwierige Reisen (Ggstz. compendia), Mart.: silvae, weiter Umweg durch den Wald, Lucan.: mensem suis auctibus ac dehinc paribus dispendiis (Abnahme) aestimans, v. Monde, Apul. de deo Socr. 1: lunae vel nascentis incrementa vel senescentis dispendia, Apul. flor. 18. p. 31, 6 Kr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dispendium

  • 4 dispendium

    dispendĭum, ii, n. [dispendo] (opp compendium, v. 3, dis, II.), expense, cost, loss (mostly ante- and post-class.; cf.: impensa, impendium, sumptus; also: noxa, damnum, detrimentum, jactura, incommodum).
    I.
    Lit.:

    dispendium ideo, quod in dispendendo solet minus fieri,

    Varr. L. L. 5, § 183 Müll.:

    sine damno et dispendio,

    Plaut. Poen. 1, 1, 35; cf.

    so with sumptus,

    Ter. Eun. 5, 4, 7:

    minore nusquam bene fui dispendio,

    Plaut. Men. 3, 2, 20:

    ut gratiam ineat sine suo dispendio,

    Ter. Hec. 5, 2, 29: neque dispendi facit hilum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 60 Müll.; cf.
    * Lucr.
    2, 1127:

    alicui afferre dispendium,

    Col. 4, 24, 1:

    quod dispendium pauci intellegunt,

    Plin. 36, 6, 9, § 53:

    dispendia (comae),

    Ov. Am. 1, 14, 43; cf. id. ib. 1, 7, 25:

    viarum,

    i. e. a roundabout way, Mart. 9, 100:

    silvae,

    Luc. 8, 2.—
    2.
    Trop.: hic tibi ne qua morae fuerint dispendia tanti, loss of time, * Verg. A. 3, 453:

    famae,

    Claud. VI. Cons. Hon. 452:

    disciplinae,

    Aus. Grat. Act. 32.

    Lewis & Short latin dictionary > dispendium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»